Pling, een appje van mijn dochter. 60 Tekens. What's going on? Meestal moet ik het doen met slechts 2 of 3, zoals  ‘ok’ of,  als ik geluk heb, xxx. Er is op dit moment dus behoefte aan diepgaander contact. Bellen lijkt me beter, anders is mijn vrijdagmiddag gevuld met appjes pingpongen.  

Monoloog

Ik bel. ‘Hi’, hoor ik en dan is het even stil. Zit ze ergens op een verlaten plek of is ze zwaar in gedachten. Ik besluit dat ik het niet wil weten. Dat is beter. Voor allebei. En dan ineens is er een eruptie van zinnen alsof ze me zo probeert te overdonderen, waardoor ik geen 'nee' meer kan zeggen. Dit blijft hangen: Ik ga nu naar de schaatsbaan in L., slaap vanavond bij E. en ga dan morgen vanuit L. naar B. voor voetbal. Mijn voetbalspullen heb ik al. Oh ja, mijn telefoon is bijna leeg.

Geld

Maar het belangrijkste moet nog komen: 'Heb ik weer geld?', klinkt het smekend. Online bankieren zit er even niet in; dit vanwege een pas die op miraculeuze wijze uit een jaszak ontsnapte. Ik voel me net de grote verlosser als ik zeg: ‘Je zakgeld staat erop.' 'Oké’, zegt ze dan op de toon van een manager die nog uit de tijd stamt dat hiërarchie ertoe deed, en vervolgens:  ‘Kun jij dan 15 Euro overmaken aan S  voor de schaatsbaan en eten?’  Ik betrap mezelf erop dat ik braaf ja knik. 'Mijn telefoon is nu bijna leeg. Ik stuur je zo het nummer van S. Doei, tot morgen.' Ik kan nog er nog net achteraan gillen: 'App als je morgen bij voetbal bent en fiets niet alleen over de hei'.

1 Minuut later. Pling, xxx en een hartje. En dan besef ik pas dat ik zojuist een vette promotie heb gemaakt: van verzorgende naar personal assistent. What's next?